Gods Hand in mijn leven!

Het was in de tijd dat mijn schoonvader ernstig ziek werd en zou gaan sterven. Hij was lang niet altijd tevreden over mij en mijn vrouw. Hij had nog wel eens kritiek op ons en op onze kinderen. Dat had gezorgd voor afstand tussen mijn vrouw en haar vader. Toch wil je als kind goedkeuring en waardering. Daar deed ze ook allerlei pogingen toe. Ik had het gevoel dat ik mijn vrouw kwijtraakte aan mijn schoonvader. Ik wilde haar liefhebben, maar ik was ook heel gefrustreerd over haar.

Mijn schoonvader had een omvangrijke presentatie over zijn leven gemaakt en hij wilde dat ik daar muziek onder zou zetten. Ik zag dat niet zitten, dat was veel te veel werk. En waarom zou iemand dat nog wel eens willen zien? Ik wilde mijn schoonvader eren en ook liefhebben maar ik wilde ook zeker niet doen wat hij vroeg. Ik werd er hopeloos en wanhopig van.

Spierreuma.

In die tijd werd ik grieperig. Althans ik dacht dat het griep was. De griep schoot in mijn spieren. Vooral schouders en armen. Het ging in mijn schouders en armen branden. Ik kon niet meer slapen. Negen nachten heb ik geen oog dicht gedaan. Van huisartsen kreeg ik slaappillen. Maar dat werkte niet. Op gegeven moment kreeg de huisarts het idee om mijn bloed te prikken. De diagnose was dat ik spierreuma had en ik kreeg van hem een pot Prednison pillen om die te gaan slikken.

Dit schudde mij wakker. Spierreuma is voor zover ik weet een chronische ziekte. Er zijn weinig mensen die er van af komen. Dat wilde ik niet. Maar, ik wist ook het is een auto-immuun ziekte. Het lichaam valt zichzelf aan. Een auto-immuun ziekte heeft vaak een psychische oorzaak. Dat wist ik. We waren al voor gebed naar het gebedsteam van de Sint Janskerk gegaan en naar onze eigen Healing Rooms in Gouda, maar toen wist ik dit nog niet.

Bezoek HealingRooms Apeldoorn.

Na het bezoek aan de huisarts zouden we die middag naar ons vakantiehuis in Beekbergen gaan. Dat deden we ook. Die avond was HealingRooms Apeldoorn open. En met de informatie van de huisarts zijn wij naar hen toegegaan die avond.

Er was allerlei openbaring. Er werden wel zeven punten genoemd, die aan de orde zouden zijn. Ze waren voor mij allemaal herkenbaar. Mijn verontwaardiging afleggen, mijn frustratie aan de Heer geven, stoppen met het bezoeken van een zieke mevrouw, iets waar mijn vrouw tegen was. Het was een hele lijst.

Ik heb die avond bij HealingRooms Apeldoorn alles gedaan wat nodig was. Schuldbelijdenis, bekering, vergeving en besluiten tot verandering. Wat had ik er een voordeel van dat ik zelf al had geoefend om Gods stem te verstaan, om te weten wat van God is en wat niet van God is. En nog meer dat ik had geleerd om gehoorzamen te zijn. Ook al was ik het er niet mee eens.

Prednison.

Die eerste nacht daarna sliep ik een uur. Ik zie mezelf nog door het huis lopen met de pot Prednison pillen. Zou ik om mijn pijn en onrust te verzachten toch maar een pil nemen? Maar, ik bleef er van af. Want als je er aan begint zei de huisarts duurt het op zijn minst een halfjaar om het gebruik af te bouwen.

De nacht er na sliep ik weer iets beter. Weer een strijd om geen pillen te slikken. Zo ging het iedere nacht beter. En na een week had ik al weer een redelijke nachtrust.

In die tijd waren mijn armen zo verzwakt dat ik die armen in die tijd niet hoger dan horizontaal kon krijgen. Op de fiets moest ik opletten, ik kon wel sturen maar niet op mijn armen leunen. Dan schoot ik voorover. De kracht in mijn armen werd na die week van herstel geleidelijk beter en pas na een half jaar weer dat weer op de oude sterkte.

Dank God!

Ik dank God dat hij mij lieve mensen om mij heen heeft gegeven, die mij door de Geest geïnspireerde goede raad heeft gegeven. Daardoor was het mogelijk dat ik geen pillen hoefde te slikken. Dat ik weer gezond werd. Dat ik wijze lessen heb geleerd.